Το ThesEkdromi σας παραθέτει τα 10 γνωστά και άγνωστα βότανα που συναντάμε στην ελληνική ύπαιθρο και θα ενισχύσουν την άμυνα του οργανισμού κατά της εποχικής γρίπης και του κρυολογήματος
H πανέμορφη και θαυματουργή μαργαρίτα
Η bellis sylvestris αλλιώς γνωστή και ως “Νότια μαργαρίτα” μοιάζει πολύ με την κοινή βορειοευρωπαϊκή μαργαρίτα και την μικρότερη ετήσια μαργαρίτα. Διαφέρει όμως διότι έχει πολύ πιο μακρύ μίσχο. Oι αρχαίοι Έλληνες είχαν συνδέσει τη μαργαρίτα με τη θεά Άρτεμη. Πίστευαν πως θεραπεύει τα γυναικεία προβλήματα. Ένα ήπιο αφέψημα από τα άνθη της μπορεί να διευκολύνει την απόφραξη του αναπνευστικού συστήματος, τους ρευματικούς πόνους και την επώδυνη ή βαριά εμμηνόρροια.
Κουμαριά η ευεργετική
Τα υπέροχα κούμαρα ο Ιπποκράτης λέγεται πως χρησιμοποιούσε για την αντιμετώπιση της θρομβοφλεβίτιδας.Σύμφωνα με το Εργαστήριο Φαρμακολογίας του Πανεπιστήμιου Ιωαννίνων χρησιμοποιείται ως τονωτικό και αντισυπτικό . Ως αντιφλεγμονώδες χορηγείται υπό τη μορφή αφεψήματος (τσάι, 2gr ξηρών φύλλων βράζονται σε 100ml νερό – 2-3 φορές την ημέρα). Από το φυτό παρασκευάζονται και διάφορα αλκοολούχα ποτά, όπως κρασί και ρακί με αποχρεμπτική και αντιπυρετική δράση (κομπρέσες).
Ο μυρωδάτος βασιλικός
Ναι ναι αυτό το υπέροχο μυρωδικό που όλοι γνωρίζουμε ως “βασιλιά” των βοτάνων. Ακομα και στις σαρκοφάγους των Πυραμίδων βρέθηκαν στεφάνια βασιλικού!α Το αφέψημα (τσάι) από τα φύλλα του φυτού χορηγείται για την αντιμετώπιση του πονοκεφάλου, του άγχους και της έντασης, ενώ δρα και ως παυσίπονο στους αρθριτικούς και ρευματικούς πόνους.Στη λαϊκή ιατρική λαμβάνεται από του στόματος για τη θεραπεία του πυρετού, της γαστρεντερίτιδας, της δυσκοιλιότητας, της ναυτίας, της δυσπεψίας και του πονόλαιμου.
Φτέρη η…μοναδική
Η Φτέρη είναι ενα φυτό που φυτρώνει πάντα σε σκιερά και δροσερά μέρη, στις πλαγιές και τους πρόποδες των βουνών.Οι αρχαίοι το ονόμαζαν βλήχνον, βλήχρον, πτέριον ή πτέρις. Το φυτό εμφανίζει επουλωτικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιρρευματικές, αντιμικροβιακές και αντιπυρετικές ιδιότητες. Συνιστάται υπό τη μορφή φεψήματος (τσάι) για την αντιμετώπιση της αιματουρίας, της παρωτίτιδας, του κρυολογήματος, της γρίπης, της ιλαράς, της πνευμονίας
Λαδάνια η αλλιώς κιστός
Αποκαλείται αλλιώς και “άγριο τριαντάφυλλο των βράχων” καθώς είναι ιδιαίτερα αρωματικό και φυτρώνει στα βράχια.Η σημασία της λαδανιας είναι αναγνωρισμένη και ειδικά τα τελευταία χρόνια χαίρει μεγάλης εκτίμησης. Μάλιστα το 1999 ανακηρύχθηκε ευρωπαϊκό φυτό της χρονιάς. Χρησιμοποιείται υπό τη μορφή αφεψήματος (τσάι) ως αποχρεμπτικό, αντιβηχικό, αντιδιαρροϊκό, αντικαταρροϊκό και εμμηναγωγό. Το αφέψημα λαμβάνεται επίσης κατά του πονόδοντου, της καταρροής, της διάρροιας, αλλά και ως ενισχυτικό του ανοσοποιητικού συστήματος .Αξίζει να αναφερθεί επίσης πως έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες.
To μυρωδάτο θυμάρι
Το φυτό στην αρχαία διάλεκτο ονομαζόταν “Θύμος” και ετυμολογικά προέρχεται από το ρήμα «θύω – θυσιάζω». Σύμφωνα με την μυθολογία, στον Τρωικό πόλεμο οι θεοί μεταμόρφωσαν σε θυμάρι τα δάκρυα της Ωραίας Ελένης.Έχει αντισηπτικές, σπασμολυτικές, εφιδρωτικές, αντιβηχικές και αποχρεμπτικές ιδιότητες. Σύμφωνα πάντα με το Εργαστήριο Φαρμακολογίας του τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστήμιου Ιωαννίνων, ιδανικά λαμβάνεται από του στόματος για την θεραπεία της λαρυγγίτιδας, της βρογχίτιδας, του παραγωγικού και ξηρού βήχα.
Το πεντάνευρο
Οι θεραπευτικές του ιδιότητες αναφέρονται στον Διοσκουρίδη, στο Γαληνό και άλλους διάσημους γιατρούς στην αρχαιότητα. Ακόμη και ο Σαίξπηρ αναφέρει το πεντάνευρο ως εξαιρετικό γιατρικό.Όλο το φυτό αρχικά χρησιμοποιείται ως διουρητικό, αποχρεμπτικό, μαλακτικό για κρυολογήματα ενώ είναι επίσης αιμοστατικό και επουλωτικό.
Η διάσημη δάφνη
Από την αρχαιότητα το φυτό που ταυτίστηκε με τη δόξα ,την νίκη και τον θρίαμβο ήταν η δάφνη. Με στεφάνια δάφνης τιμούσαν οι Έλληνες τους νικητές των Ολυμπιακών Αγώνων.Όλοι γνωρίζουμε πως στη Μεσογειακή κουζίνα, στα όσπρια, τις σάλτσες και τα κρέατα. Η Δάφνη όμως έχει και αντιοξειδωτικές ιδιότητες και βοηθάει στη δυσπεψία και την ανορεξία. Επίσης κάνει καλό στο κρυολόγημα, τον πονόλαιμο και τον βήχα.
O λυγερός κισσός
Ο κισσός ήταν γνωστός στην Ελλάδα ήδη από την εποχή του Ομήρου και ονομαζόταν «Διονύσιον», επειδή ήταν αφιερωμένος στο Διόνυσο.Εξαιρετικά ευπροσάρμοστο είδος ηλικιακά μπορεί να φτάσει τα 100 χρόνια. Συνολικά υπάρχουν σήμερα καταγεγραμμένα 300 περίπου είδη Κισσού. Το αφέψημα (τσάι) του φυτού χρησιμοποιείται για την θεραπεία της ουρικής αρθρίτιδας. Ακόμη για ρευματισμούς, για την λαρυγγίτιδα, τη βρογχίτιδα και την ρινίτιδα. Επίσης, χορηγείται ως καρδιοτονωτικό, βλεννολυτικό και αποσυμφορητικό κυρίως για ασθένειες του αναπνευστικού (τσάι: 30g ξηρού βοτάνου βράζουν σε ένα φλυτζάνι νερό, 2-3 φλυτζάνια την ημέρα). Μεγάλη προσοχή γιατί καρπός του φυτού είναι τοξικός!
Δενδρολίβανο
Το πασίγνωστο δενδρολίβανο ή αρισμαρί για τους φίλους από την Κρήτη συνδέθηκε με την μακροζωία και την άριστη πνευματική και φυσική κατάσταση. Χορηγείται ακόμη υπό τη μορφή αφεψήματος για την αντιμετώπιση της γρίπης, του κρυολογήματος, των ρευματισμών και της δυσπεψίας.
Προειδοποίηση: Δεν συνιστάται η χρήση παρασκευασμάτων βοτάνων χωρίς την ενημέρωση του θεράποντα ιατρού ή φαρμακοποιού. Ενδέχεται οι ουσίες που περιέχουν να αλληλεπιδρούν με το/τα φάρμακα, που ήδη παίρνει ο ασθενής και να εξουδετερώσουν τη θεραπευτική τους δράση ή να προκαλέσουν τοξικότητα,. Μπορεί επίσης να επιβαρύνουν περαιτέρω εξασθενημένες ζωτικές λειτουργίες με κίνδυνο για την υγεία και την ζωή του ασθενούς.
