Το Thesekdomi σ ‘ένα από τα ταξίδια του στις ομορφιές της πατρίδας μας στο μαγευτικό Ναύπλιο στο ιστορικό κάστρο που δεσπόζει στον Αργολικό Κόλπο ,το γνωστό Μπούρτζι. Τόπος ειδυλλιακός μα συνάμα ιστορικός καθώς εκεί φυλάκισαν αρχικά οι αγνώμονες Έλληνες τον Γέρο του Μωριά.
Tο Nαύπλιο ή Aνάπλι είναι το σημαντικότερο λιμάνι της ανατολικής Πελοποννήσου και αποτέλεσε σημαντικό διοικητικό και οικονομικό κέντρο κατά τη διάρκεια της μακραίωνης ιστορίας του. Οφείλει το το όνομά της στον Nαύπλιο το γιο του θεού Ποσειδώνα και της Aμυμώνης.Περιήλθε στα χέρια διαφόρων κατακτητών, των Φράγκων, κατόπιν των Eνετών και στη συνέχεια των Tούρκων.
Περισσότερα στο σχετικό άρθρο 25+1 κλικ να ερωτευτείς κι εσύ το Ναύπλιο – thesekdromi.gr
To Μπούρτζι
Δεν είναι παρά το μικρό νησί των Αγίων Θεοδώρων στο λιμάνι του Ναυπλίου που πλέον ειναι καλυμμένο πλήρως το ενετικό κάστρο που γνωρίζουμε όλοι ως Μπουρτζι. Οι ντόπιοι το αποκαλούσαν και Θαλασσόπυργο ή Καστέλλι.
Το 1473 o Ενετός Προβλεπτής Pasqualigo ανέθεσε τις εργασίες για την κατασκευή του κάστρου στον αρχιτέκτονα Antonio Gambello.
Το πρώτο όνομα του ενετικού κάστρου ήταν Castello dello Soglio-Νησί του Θρόνου
Το Ναύπλιο αναφέρουν επίσης συχνά και ως και “Λιμάνι της Αλυσίδας” (Porto Cadena). Από το Μπούρτζι έως τον απέναντι λιμενοβραχίονα απλωνόταν τη νύχτα μια κινητή αλυσίδα που έκλεινε το λιμάνι.
Μετά τη συνθήκη του Κάρλοβιτς (1698), οι Ενετοί έχτισαν στο νησάκι μεγάλο και ισχυρό πύργο και προμαχώνες με πυροβόλα όπως ακριβως το βλέπουμε σήμερα.
Το Μπούρτζι στην Επανάσταση του 1821 κι έπειτα
Κατά την διάρκειας της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, το Μπούρτζι κατέλαβαν οι Έλληνες το 1822. Γενικός διοικητής των δυνάμεων ήταν ο Γάλλος ταγματάρχης Φ. Γκιουρντέν. Αυτός χρησιμοποίησε το Μπούρτζι και τα κανόνια του ώστε να ματαιώσει την απόπειρα τροφοδοσίας των πολιορκούμενων Τούρκων από αγγλικό πλοίο.
Το 1827 το Ναύπλιο απέκτησε τον τίτλο της πρώτης πρωτεύουσας του ελληνικού κράτους και τον Ιανουάριο του 1828 καταφθάνει ο Ιωάννης Καποδίστριας ως ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδος. Στις ελληνικές εμφύλιες διαμάχες (1823–1833), δύο φορές η τότε κυβέρνηση κατέφυγε στο Μπούρτζι.
Τον Ιούνιο του 1826,ο Ανδρέας Ζαΐμης πήρε μάλιστα το προσωνύμιο “Πρωθυπουργός του Μπουρτζιού”. Σαν Πρωθυπουργός, έδιωξε κάθε Πελοποννησιακό στοιχείο από την φρουρά του Ναυπλίου και επέμενε στη συλλογή φόρων για να πληρώσει τα Ρουμελιώτικα στρατεύματα, τότε κυκλοφόρησε και η παροιμία “Τι Μπραϊμης, τι Ζαϊμης”.
To Μπούρτζι ήταν η πρώτη φυλακή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, από όπου μεταφέρθηκε στο Παλαμήδι.
«Μ’ έβαλαν έξι μήνες μυστική φυλακή, χωρίς να δω άνθρωπο εκτός του δεσμοφύλακα. Δεν ήξερα τι γίνεται για έξι μήνες, ούτε ποιος ζει, ούτε ποιος πέθανε, ούτε ποιόν [άλλον] έχουν στη φυλακή.
Το 1865, το Μπούρτζι με εντολή του βασιλιά Γεωργίου Α’ έπαψε να είναι φρούριο κι έγινε τόπος διαμονής του δήμιου της γκιλοτίνας. Οι δήμιοι υπήρξαν ανέκαθεν μισητά πρόσωπα για όλους κι έτσι τους έδωσαν το Μπούρτζι ως τόπο διαμονής ώστε να είναι απομονωμένοι από το κοινωνικό σύνολο.
To 1930 χάρη στις μετασκευές του Γερμανού αρχιτέκτονα Bουλφ Σέφερ οι αρχές μετέτρεψαν το Μπούρτζι σε ξενοδοχείο. Λειτούργησε έως το 1970 φιλοξενώντας πολλές σημαντικές προσωπικότητες. Πλάνα από την εποχή που λειτουργούσε ως ξενοδοχείο μπορεί να δει κανείς στην ταινία του 1958 “Ο Άνθρωπος του Τραίνου“
