Το Thesekdromi συνεχίζοντας να σας παρουσιάζει μικρά και μεγάλα προσκυνήματα της Ελλάδας θα ανηφορήσει αυτή τη φορά στο λόφο του Λυκαβηττού όπου θα συναντήσει ένα γραφικό εκκλησάκι χτισμένο μέσα στον βράχο. Παρά το θόρυβο που κυριολεκτικά και μεταφορικά γίνεται κάτω στην πολύβουη πρωτεύουσα οι Άγιοι Ισίδωροι Λυκαβηττού αποτελούν μια πραγματική όαση ηρεμίας και ησυχίας.
Τοποθεσία
Στον επιβλητικό βράχο του Λυκαβηττού και πιο συγκεκριμένα στην Νοτιοδυτική πλαγιά του υπάρχει το σπήλαιο όπου χτίστηκαν οι Άγιοι Ισίδωροι πιθανόν μέσα στον 16ο αιώνα .
Ο Λυκαβηττός πήρε το όνομά του πιθανόν από το φυτό “λύκος” τους κρίνους της Ίριδος. ‘Άλλη εκδοχή θέλει η ονομασία να έχει σχέση με το αποκαλούμενο βουνό του Λυκαυγούς, επειδή από τη θέση της αρχαίας Αθήνας προς την κατεύθυνσή του, έβλεπαν οι κάτοικοι με το χάραγμα της αυγής. Πιο βάσιμη επιστημονικά είναι η εξήγηση ότι πρόκειται για προελληνικό όνομα που στη γλώσσα των Πελασγών σήμαινε μαστοειδές ύψωμα.
Ιστορικό
Ο βράχος του Λυκαβηττού αποτέλσε ήδη από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια καταφύγιο για πολλούς ασκητές. Ενδεικτικά αναφέρεται πως στο σπήλαιο δίπλα στους Αγίους Ισιδώρους έζησε ον 2ο αι. ο Άγιος Αριστείδης ο Αθηναίος, ο μάρτυς και φιλόσοφος.
Σε αυτόν τον χώρο ασκήτεψαν κατά τον 4ο αιώνα ο Μέγας Βασίλειος με τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο την εποχή που φοίτησαν και δίδαξαν στη Φιλοσοφική Σχολή των Αθηνών.
Τον 16ο αι. φαίνεται πως ιδρύθηκε ο αρχικός ναός των Αγίων Ισιδώρων. Σύμφωνα με επιγραφή, ο ναός αφιερώθηκε στους Αγίους Ισιδώρους από μία εικόνα τους, που βρέθηκε επάνω σε έναν ασκητή , όταν αυτός εκοιμήθη.
Ο ναός γνώρισε άνθηση μετά το 1834 όταν η Αθήνα έγινε η πρωτεύουσα του Ελληνικού Κράτους χωρίς όμως να διαθέτει ακόμα τους μεγαλοπρεπείς ναούς που όλοι ξέρουμε. ‘Έτσι οι ευσεβείς Αθηναίοι ανηφόριζαν στο λόφο του Λυκαβηττού τις Κυριακές για τον καθιερωμένο εκκλησιασμό τους. Τον αποκαλούσαν τοτε μάλιστα ” Άγιο Σιδερέα” .
Το 1929 ο ναός κάηκε αλλά σύντομα οι πιστοί και με δαπάνες του του μηχανικού Κ. Κωττάκη τον ξαναέχτισαν μεγαλύτερο . Από το 1937 άρχισε η ακμή του ναού ενώ καθιερώθηκε και η λιτάνευση της ιεράς εικόνας των Αγίων Ισιδώρων κατά τις επετείους της εορτής.
Με την Γερμανο-Ιταλικής Κατοχή ο ναός κλείνει και οι Ιταλοί βρήκαν την ευκαιρία να συλήσουν τον ναό κλέβοντας ιερά σκεύη όπως θυμιατά, εικόνες, δισκοπότηρα ακόμα και τους πολυελαίους. Μετά την απελευθέρωση άρχισε κανονικά η λειτουργία του Ιερού Ναού.
Από τον Μάρτιο του 2001 με την έλευση του πατρός Δημητρίου Λουπασάκη άρχισε η συντήρηση του ναού καθώς και ο καλλωπισμός και ευπρεπισμός του περιβάλλοντα χώρου.
Ο χώρος εκτός από τον κυρίως ναό περιλαμβάνει και το παρεκκλήσιο αφιερωμένο στον Γολγοθά και στον Τίμιο Σταυρό. Το ιερό έχει διαμορφωθεί κατά τον βράχο του Φρικτού Γολγοθά.
Ο ναός εορτάζει του Αγ. Ισιδώρου του Πηλουσιώτου (4 Φεβρουαρίου), του Αγ. Ισιδώρου του Χιοπολίτου (14 Μαΐου), της Υψώσεως του Σταυρού, της Σταυροπροσκυνήσεως, του Αγ. Ιούδα του Θαδδαίου (19 Ιουνίου), του Αγ. Αριστείδη του Αθηναίου (13 Σεπτεμβρίου).
Σήμερα οι Άγιοι Ισίδωροι Λυκαβηττού αποτελούν ένα πραγματικό καταφύγιο στη αετοφωλιά του Λυκαβηττού μέσα στο κέντρο της πόλης των Αθηνών και πλήθος κόσμου συρρέει να προσκυνήσει. Παράλληλα διαθέτει μια έντονη παρουσία στο διαδίκτυο.
