Στα γραφικά και πανέμορφα Ζαγοροχώρια για μια ακόμη φορά θα σας ξεναγήσουμε σήμερα στις ομορφιές της πατρίδας μας. Θα γνωρίσουμε ένα από τα πολλά γεφύρια που κάνουν ξακουστό το Ζαγόρι, το περίφημο γεφύρι του Κόκκορη. Ένα γεφύρι με τη δική του ξεχωριστή ιστορία.
Τοποθεσία
Στην περιοχή της Ηπείρου στην οροσειρά της Πίνδου συναντάμε το Ζαγόρι. Στην περιοχή υπάρχουν σήμερα 46 οικισμοί τα γνωστά Ζαγοροχώρια. Το γεφύρι του Κόκκορη συναντάμε στο Κεντρικό Ζαγόρι μεταξύ των χωριών Κουκούλι, Δίλοφο και Κήποι . Η θέση του στο τέλος του φαραγγιού του Βίκου εξυπηρετούσε την επικοινωνία των χωριών Κουκούλι, Καπέσοβο και Βραδέτο με τα Ιωάννινα .
Ιστορία και Ονομασία
Η ονομασία του είναι Γεφύρι του Κόκκορου, του Κόκκορη ή του Νούτσου αλλά και «γεφύρι του Κυρ Αλέξη» . Στη θέση της σημερινής γέφυρας στο παρελθόν γνωρίζουμε πως υπήρχε παλαιότερη γέφυρα, την οποία μάλιστα χρησιμοποιούσαν για την τιμωρία των ζωοκλεφτών.
Για να διαπιστώσουν αν ένας ύποπτος ήταν ζωοκλέφτης, τον ανάγκαζαν να περάσει το γεφύρι, κουβαλώντας μια γίδα στην πλάτη. Αν περνούσε ή ομολογούσε την πράξη του θεωρούταν αθώος. Διαφορετικά, η τιμωρία του ήταν πνιγμός στο ποτάμι
Το γεφύρι έκτισε αρχικά ο Νούτσος Κοντοδήμος προεστός του Βραδέτου το 1750.Έτσι πήρε το όνομα “Γεφύρι του Νούτσου”. Σύντομα παρουσίασε φθορές και ανακατασκευάστηκε το 1768. Αργότερα το επισκεύασε ο Αλέξης Νούτσος απόγονος του πρώτου κτήτορα, εξ ου και το όνομα «γεφύρι του Κυρ Αλέξη».
Το 1910 μετά από σημαντικές ζημίες την γέφυρα ανακαίνισε ο Γρηγόρης Κόκκορος από το χωριό Κοκκούλι. Ο Κόκκορος ήταν ο μυλωνάς του μύλου δίπλα στην γέφυρα και έτσι ο κόσμος άρχισε να την αποκαλεί “γέφυρα του Κόκκορου“. Το 1964 η Ένωση Ζαγορισίων με τις κατάλληλες εργασίες κι ενέργειες κατάφερε να μπει η Γέφυρα στη λίστα των ιστορικών διατηρητέων μνημείων. Το 1977 κυνηγοί θησαυρών προξένησαν και πάλι ζημιά στη γέφυρα.
Η σπηλιά του Νταβέλη
Δίπλα στο γεφύρι του Κόκορου υπάρχει σπηλιά , γνωστή ως «σπηλιά του Νταβέλη». Πήρε το όνομα της από τον λήσταρχο Γιώργο Νταβέλη (Δούκα) με καταγωγή από τη Γαλατινή Κοζάνης. Αυτός έδρασε στη περιοχή του Ζαγορίου στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα. Καθώς επιδιδόταν σε ληστείες κι επιδρομές στη περιοχή οι Τούρκοι τον καταδίωκαν συνέχεια. Όπως αναφέρει η παράδοση ο Νταβέλης μπήκε κάποτε στη σπηλιά δίπλα στο γεφύρι , μαζί με δυο συντρόφους του, για να κρυφτεί.
Παρότι πέρασε πολυάριθμο καταδιωκτικό σώμα των Οθωμανικών αρχών από το μονοπάτι δίπλα τους κανένας Τούρκος δεν τους αντιλήφθηκε. Έτσι ο Νταβέλης και η συνοδεία του γλύτωσαν. To γεγονός θεώρησαν θαύμα και προς ανάμνηση έχτισαν το μικρό εκκλησάκι αφιερωμένο στην Αγία Παρασκευή.
Κοντά στη γέφυρα υπάρχει ακόμη σήμερα το ξωκλήσι αφιερωμένο στην Αγία Παρασκευή από τον Νταβέλη.
Δίπλα στο γεφύρι του Κόκκορου το 1940 οι ντόπιοι είχαν κατασκευάσει μια πρόχειρη ξύλινη γέφυρα. Από εκεί περνούσαν φορτωμένες πολεμοφόδια και τρόφιμα οι γυναίκες της Πίνδου.
Χρησιμοποιώντας την ξύλινη γέφυρα οι γυναίκες της περιοχής μετέφεραν τα υλικά στο Βρυσοχώρι όπου ο Ελληνικό στρατός προσπαθούσε να αναχαιτίσει τους Ιταλούς . Από τις αρχές του Νοέμβρη του 1940 ως τις 12 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς η ξύλινη κατασκευή παρέμεινε όρθια.
