Συνεχίζοντας τις περιπλανήσεις μας στα προσκυνήματα της Ελλάδας το Thesekdromi παρουσιάζει ένα από τα πιο όμορφους και ειδυλλιακούς τόπους της Θεσσαλίας ,στην καταπράσινη κοιλάδα των Τεμπών. Άλλωστε ποιος δεν έχει περάσει παλαιότερα κατά την μετάβαση του από την Βόρεια προς τη Νότια Ελλάδα από τα Τέμπη χωρίς να κάνει μια στάση για ξεκούραση και προσκύνημα στην Αγία Παρασκευή. Το εντυπωσιακό εκκλησάκι μέσα στον βράχο του Ολύμπου.
Γεωγραφικά στοιχεία
Τα Τέμπη ή αλλιώς η Κοιλάδα των Τεμπών είναι η κοιλάδα στην περιοχή της Θεσσαλίας ανάμεσα στον Όλυμπο και τον ορεινό όγκο της Όσσας. Η κοιλάδα αυτή έχει μήκος 10 χιλιόμετρα ενώ στο στενότερο σημείο της υπάρχει το φαράγγι με πλάτος 25 μέτρα και βάθος περίπου 500 μέτρα. Στο εσωτερικό της κοιλάδας ρέει ο ποταμός Πηνειός γνωστός επίσης ως Σαλαμπριάς στα μεσαιωνικά χρόνια και ως Κιοστέμ ή Κουσέμ στην Τουρκοκρατία. Η Κοιλάδα των Τεμπών σύμφωνα και με αρχαίες αναφορές, οφείλει την δημιουργία της σε έναν μεγάλο σεισμό. Ο σεισμός προκάλεσε ρήγμα και διαχωρισμό στα τα δυο μεγάλα βουνά, τον «Όλυμπος» και τον «Κίσσαβο».
Ιστορικά Στοιχεία
Τα Τέμπη αποτελούν γεωγραφικά το κύριο πέρασμα από την Μακεδονία στην Θεσσαλία κι έτσι η περιοχή είχε μεγάλη σημασία ήδη από την αρχαιότητα. Αποτελούσε επιπροσθέτως διαχρονικά πόλο έλξης για όλους τους περιηγητές της αρχαιότητας.
Η ονομασία Τέμπη παραμένει από την αρχαιότητα και παραπέμπει στην τοπιογραφία της περιοχής καθώς η στενή κοιλάδα τέμνει τους ορεινούς όγκους που την περιβάλλουν
Τα Τέμπη είχαν μεγάλη στρατηγική σημασία για τη διέλευση στρατευμάτων από τη Μακεδονία προς τη Νότια Ελλάδα. Επίσης πολλοί μεγάλοι στρατηγοί προβληματίστηκαν για το πέρασμα τους από τα στενά και συχνά το απέφευγαν. Το 480 π.Χ. ο Πέρσης βασιλιάς Ξέρξης, προτίμησε να αποφύγει τα Τέμπη. Το ίδιο έπραξε ακόμη και ο Σπαρτιάτης βασιλιάς Βρασίδας το 424 π.Χ. στη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου. Την περίοδο της Τουρκοκρατίας η περιοχή είχε το όνομα Μπαμπά από τον τάφο του Χασάν Μπαμπά που υπάρχει ακόμα στη δυτική είσοδο των Τεμπών.
Σύμφωνα με έναν μύθο η κοιλάδα άνοιξε από την τρίαινα του Ποσειδώνα
Ο ναός της Αγίας Παρασκευής
Στην θέση που που του σημερινού ναού φαίνεται πως υπήρχε ναός της Δάφνης, το καθαρτήριο ιερό και το ιερό δέντρο του Πύθειου Απόλλωνα. Τον αρχαίο ναό αφιερωμένο στη Δάφνη, κόρη του Πηνειού, επισκέπτονταν για καθαρμό κάθε οχτώ χρόνια νέοι από το μαντείο των Δελφών. Ακόμη και σήμερα στο σημείο βρίσκει ο επισκέπτης να φυτρώνουν δάφνες.
Διαβάστε περισσότερα για τη Δάφνη το φυτό της Κυριακής των Βαΐων – thesekdromi.gr
Σήμερα στο κέντρο περίπου της κοιλάδας των Τεμπών είναι η γνωστή εκκλησία ,η Αγία Παρασκευή. Έγινε πραγματικότητα το 1910 χάρη στη χρηματοδότηση των σιδηροδρομικών υπαλλήλων του ΟΣΕ. Πιθανότατα προϋπήρχε ναός ήδη του 13ου αιώνα μ.Χ.
Δίπλα από το ναό της Αγίας Παρασκευής υπάρχει ένα μικρό σπήλαιο. Αυτό ήταν το αρχικό προσκύνημα. Στο βάθος της σπηλιάς από μία οπή στο βράχο αναβλύζει το θαυματουργό αγίασμα της Αγίας Παρασκευής. Η σπηλιά είναι ιδιαίτερα μικρή που κάθε φορά χωράει μετά βίας μόνο ένας άνθρωπος και μάλιστα σκυμμένος.
Πλήθος προσκυνητών συρρέει στο ναό στις 26 Ιουλίου, κατά την εορτή της Αγίας Παρασκευής, προστάτιδας των ματιών αλλά και των τσιγγάνων.
Το 1959 μηχανικοί κατασκεύασαν την κρεμαστής Γέφυρας των Τεμπών. Σε ύψος μόλις 18 μέτρα και επάνω από τα νερά τού Πηνειού ποταμού έχει μήκος 210 μέτρα. Μέχρι τότε ο ναός ήταν προσπελάσιμος μόνο μέσω βάρκας.
Τον Φεβρουάριο του 1944 έλαβε χώρα μια κορυφαία στιγμή για την Εθνική Αντίσταση. Αντάρτες του ΕΛΑΣ πραγματοποίησαν στα Τέμπη την ανατίναξη της γερμανικής «αμαξοστοιχίας SF-ZUG 53». Η ανατίναξη της αμαξοστοιχίας στοίχισε στους κατακτητές 450 νεκρούς, μεταξύ των οποίων ένας στρατηγός με το επιτελείο του και 150 αξιωματικοί της Βέρμαχτ.
