Σε έναν μαγευτικό πίνακα ζωγραφικής στο Αιγαίο θα σας ταξιδέψει το σημερινό μας αφιέρωμα στα ταξίδια μας στις ομορφιές της Ελλάδας. Το Thesekdromi στην πανέμορφη Σύμη σε ένα φωτογραφικό οδοιπορικό στα σοκάκια και τις γωνιές του ακριτικού νησιού των Δωδεκανήσων που θα σας μαγέψει όπως κι εμάς.
λίγα λόγια πολλές εικόνες
Η Σύμη ανήκει στα Δωδεκάνησα και βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από τη Ρόδο αλλά και τα γειτονικά τουρκικά παράλια. Η Σύμη είναι το όγδοο σε μέγεθος νησί των Δωδεκανήσων.
Μυθολογία
Η Σύμη ήταν γνωστή από την αρχαιότητα. Για το όνομά της έχουμε διάφορες διηγήσεις. Κατά τον Διόδωρο το Σικελιώτη, η Σύμη ήταν Νύμφη. Έσμιξε με τον Ποσειδώνα κι από την ένωσή τους γεννήθηκε ο Χθόνιος, που έγινε βασιλιάς των πρώτων κατοίκων του νησιού. Άλλη εκδοχή αναφέρει πως από τα χρόνια του Κρόνου στο νησί βασίλευε ο Σιμέτος και έδωσε το όνομα Σίμεια στο νησί.
Σύμφωνα με τον Παυσανία μαθαίνουμε ότι η Αίγλη η Ναϊάδα Νύμφη βρέθηκε στη Σύμη και γέννησε από τον Απόλλωνα τις τρεις Χάριτες.
Ένας άλλος μύθος αναφέρει πως η Σύμη ήταν κόρη του Ιαλυσσού και της Δωτίδας. Αυτήν την έκλεψε ο Γλαύκος ο οποίος ήταν ο μυθικός ναυπηγός που κατασκεύασε την Αργώ.
Ιστορία
Η Σύμη ανέκαθεν στην αρχαιότητα βρισκόταν στη σκιά των Ροδίων. Μόνο για ένα σχετικά μικρό διάστημα κατά τον 5ο αιώνα π.Χ. πέρασε στην κυριαρχία των Αθηναίων. Στα ιστορικά χρόνια εντάχτηκε στην αθηναϊκή συμμαχία και αποτέλεσε αθηναϊκή βάση κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο. Η ιστορία της στα μετέπειτα χρόνια είναι συνυφασμένη με αυτή των υπολοίπων νησιών της Δωδεκανήσου. Έτσι αφού πέρασε αρχικά στη Ρωμαϊκή κυριαρχία μετέπειτα στη Βυζαντινή εποχή έως το 1309 οπότε και κατακτήθηκε από τους Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη της Ρόδου. Το 1522 πέρασε στα χέρια των Τούρκων που με τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή κατέλαβαν το νησί. Η Σύμη διατήρησε όμως σημαντικά εμπορικά και φορολογικά προνόμια.
Οι κάτοικοι της Σύμης με τον δυνατό στόλο τους, πήραν ενεργά μέρος στην Επανάσταση του 1821. Οι Συμιακοί μάλιστα ζήτησαν από τον Κυβερνήτη Καποδίστρια με υπόμνημά τους στις 27 Ιουλίου 1829 την απελευθέρωσή τους και τη ενσωμάτωση τους στα όρια του ελληνικού κράτους. Αυτό δεν έγινε και ως το 1912 που πέρασε στα χέρια των Ιταλών, ήταν υπό τουρκική διοίκηση. Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Γερμανο-ιταλικές δυνάμεις βομβάρδισαν και έκαψαν πρακτικά όλο τον Γιαλό, την Καλή Στράτα και το Μουράγιο. Αυτή την περίοδο η πείνα ανάγκασε την Σύμη να δοκιμαστεί σκληρά.
Την 8η Μαΐου 1945 ο Γερμανός στρατιωτικός διοικητής της Δωδεκανήσου Όττο Βάγκνερ υπέγραψε το Πρωτόκολλο Παράδοσης της Δωδεκανήσου στους συμμάχους. Οι Γερμανοί ήθελαν να γίνει η παράδοση των νησιών στους Έλληνες όμως αυτό δεν το αποδέχθηκαν οι Άγγλοι, οι οποίοι αργότερα επεδίωξαν να κάνουν τα νησιά επαρχία της Βρετανικής Κοινοπολιτείας.
Την 31η Μαρτίου 1947 υπεγράφη το Πρωτόκολλο Παράδοσης στην Ελλάδα. Η οριστική ενσωμάτωση και παράδοση των Δωδεκανήσων στη Ελλάδα σημειώθηκε στις 7 Μαρτίου 1948.
Αρχιτεκτονική και νεοκλασικισμός στη Σύμη
Η Σύμη είναι γεμάτη εντυπωσιακά διατηρητέα νεοκλασικά κτίρια που προσδίδουν χάρη και αρχοντιά στο νησί. Οι κάτοικοι του νησιού ως ναυτικοί εντυπωσιάστηκαν στα ταξίδια τους από την Ευρώπη και μετέφεραν έναν ιδιότυπο νεοκλασικισμό στα σπίτια τους. Ο επισκέπτης θαυμάζει τα πολύχρωμα νεοκλασικά σε χρώματα της ώχρας, του γαλάζιου, του κόκκινου φέρνοντας εικόνες στο μυαλό του από πίνακες ζωγραφικής. Το άλλο χαρακτηριστικό αρχιτεκτονικό στοιχείο είναι τα αετώματα.
Οι Συμιακοί έχουν τοποθετήσει αετώματα παντού, από τα καμπαναριά εκκλησιών μέχρι τις πόρτες των σπιτιών. Τα σπίτια του Γιαλού χτίστηκαν από Καρπάθιους τεχνίτες και για αυτό θυμίζουν σε πολλούς τα πανέμορφα σπίτια της Ολύμπου. Σύμφωνα μάλιστα με τον αρχιτέκτονα Δημήτρη Ζωγράφο, το πάνω μέρος του Γιαλού ηλικίας άνω των 500 ετών αποτελεί μείγμα αιγαιοπελαγίτικης και φρουριακής αρχιτεκτονικής με ενετικά στοιχεία. Παράλληλα στο νησί βρίσκουμε και τα παραδοσιακά νησιωτικά στοιχεία όπως είναι τα βοτσαλωτά δάπεδα, οι πέτρινες καμάρες και οι ολόλευκες πλατείες.
Στην τοποθεσία Μύλοι, βρίσκεται το λεγόμενο «Ποντικόκαστρο» και τα απομεινάρια ανεμόμυλων που πλέον χρησιμεύουν ως κατοικίες.
Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Χώρα, που περιλαμβάνει τον Γιαλό, το λιμάνι με τα πανέμορφα νεοκλασικά, και το γραφικό Χωριό ή Άνω Σύμη. Οι δυο οικισμοί συνδέονται με τη γνωστή Καλή Στράτα.
Εντυπωσιασμένοι οι Συμιακοί από των Ευρωπαϊκή κουλτούρα έδιναν στις θυγατέρες τους ως κύριο όνομα τα «Κόμισσα» και «Δούκισσα», παράδοση που εξακολουθεί μέχρι σήμερα.
Οι ντόπιοι στήριξαν την οικονομία τους από την αρχαιότητα στη θάλασσα. Ασχολήθηκαν με την αλιεία, την σπογγαλιεία και την κατεργασία του σπόγγου και την ναυτιλία. Στο απόγειο της δόξας της, το 1900-1910, η Σύμη αριθμούσε 25.000 κατοίκους. Σήμερα ο τουρισμός παίζει σημαντικό ρόλο στην οικονομία της Σύμης είτε με ημερήσιους επισκέπτες από τη Ρόδο είτε και από Ευρωπαίους που μαγεύονται από την ομορφιά της κι επιστέφουν κάθε χρόνο στο νησί.
Το σημαντικότερο αξιοθέατο της Σύμης αποτελεί το μοναστήρι του Ταξιάρχη Μιχαήλ του Πανορμίτη. Χτίστηκε στις αρχές του 18ου αιώνα στον ομώνυμο όρμο.
Tips4Travellers
Μην φύγετε από τη Σύμη αν δε δοκιμάσετε το περίφημο Συμιακό γαριδάκι (σπάνια ποικιλία γαρίδας, πολύ μικρού μεγέθους, που ψαρεύεται στα νησιά της Δωδεκανήσου). Δοκιμάστε επίσης τα συμιακά ακούμια, που θυμίζουν πολύ τους λουκουμάδες. Μπορείτε να φθάσετε στη Σύμη μέσω της Ρόδου με πλοίο και αυθημερόν με πολλά καραβάκια που κάνουν στάση στη Μονή του Πανορμίτη κι έπειτα αγκυροβολούν για λίγες ώρες στη Σύμη.
